Vanochtend stonden we vroeg op, want om 8:00 uur hadden we kaartjes voor Corkscrew Sanctuary. Het is een uur rijden, en we moesten voor vertrek nog iets te eten halen. Dus om 6:30 zaten we al in de auto.

Bas had contact gehad met Elvira en stelde voor dat we contact zouden opnemen met Hotelbeds via ons reisbureau. Maar dat voelde voor mij als de omgekeerde wereld: zij horen het op te lossen, niet wij. Ik stuurde een mail naar Creating Stories, en gelukkig kreeg ik snel antwoord. Ze stuurden ons twee nieuwe boekingsnummers, waarmee alles geregeld zou moeten zijn.

Onderweg stopten we bij Dunkin’ Donuts voor een broodje, koffie en thee. Om precies 8:00 uur arriveerden we bij Corkscrew. Het weer was prachtig, en het zou vandaag weer 32 graden worden. De natuur was nog rustig aan het ontwaken. Over houten vlonders liepen we door de moerassen.

We zagen veel warblers, maar die waren zo beweeglijk dat ze lastig te fotograferen waren. Ook spotten we een kolibrie; ik wist niet eens dat die in Florida voorkwamen! Bas en Willem liepen ver vooruit, terwijl Hies een wasbeer ontdekte. De wasbeer liep door het moeras, dus ook die bleek moeilijk vast te leggen. Hies heeft hem gelukkig goed op film gekregen.

Wat verderop vertelde Bas dat er vier wasberen in een boom zaten, waarvan twee bezig waren met een romantisch momentje. Dat duurde wel even! Toen we daar aankwamen, was de vierde wasbeer al weggejaagd.

In dit gebied zagen we ontzettend veel vogels: een yellow-crowned night heron, een red-shouldered hawk, limpkin’s, een little blue heron, en nog veel meer. We brachten hier uren door en waren om 13:30 terug bij het begin. Na wat drinken gingen we verder.

Via Immokalee reden we naar een plek waar we hoopten de crested caracara te zien. En met succes! We zagen er twee vliegen. Verderop waren ze de sloot aan het baggeren, en daar zaten wel honderd woodstorks langs de weg. In een boom zat ook een crested caracara, en later zagen we er nog één langs de weg, maar die kreeg ik helaas niet op de foto.

Terug bij het hotel wilden we even afkoelen in het zwembad, maar helaas bleek het probleem met onze reservering nog steeds niet opgelost. De medewerker van het hotel belde met de verantwoordelijke organisatie, maar kreeg geen duidelijk antwoord. Bas appte ondertussen met Elvira, die suggereerde dat we zelf moesten betalen en het later zouden terugkrijgen. Gezien mijn verminderde vertrouwen in de reisorganisatie voelde ik daar weinig voor.

Ik ging naar de balie met de nieuwe boekingsnummers, en gelukkig konden ze nu onze reservering vinden. Toch bleek het allemaal niet te kloppen: we hadden vier nachten geboekt, later eentje geannuleerd, wat volgens het reisbureau €60 per stel scheelde. Maar één nacht kost hier €150, ook volgens het hotel. Het leek nergens op. Na een uur waren we er klaar mee en besloten we te gaan zwemmen.

Het zwembadwater was heerlijk warm. Ze hadden zelfs een diep gedeelte van 3 meter, waar mijn haarband prompt naar de bodem viel. Met veel moeite – en een hoop hilariteit – wisten we hem uiteindelijk uit het water te halen.

Nadat we ons hadden opgefrist, gingen we eten. Toen we in de lobby kwamen, bleek het hotelprobleem eindelijk opgelost. Het hotel had de eerste dag netjes teruggestort en alles betaald.

We reden naar Goodland, maar daar was het ontzettend druk vanwege een feestje. Uiteindelijk belandden we in een steakhouse in Naples. Het was ook daar druk, maar we konden redelijk snel aan tafel. We genoten van een goed stuk vlees, Hies van garnalen, en natuurlijk namen we er een margarita bij.

Moe maar voldaan sloten we de dag af. Met volle buikjes vielen we heerlijk in slaap.Om 6:15!