De dag begint vroeg: om 6:15 gaat de wekker, want om 7:15 worden we opgehaald met de boot voor een Osprey-fototrip. De temperatuur is flink gedaald, van 32 naar 20 graden, en de stevige wind maakt het extra fris. Maar dat mag de pret niet drukken – de natuur roept!

Op de boot vraagt Bas aan de kapitein hoeveel Ospreys er in het gebied leven. Tot onze verbazing blijken het er zo’n 500 tot 600 te zijn. Momenteel zijn ze druk bezig met hun nesten bouwen. Interessant genoeg vissen ze niet in dit meer, omdat het water te bruin is om de vissen te zien. Ze halen hun prooi uit een meer 3 kilometer verderop.

De mannetjes vissen, bereiden hun vangst voor door het hoofd eraf te eten (dan spartelt de vis niet meer), en brengen het daarna naar hun vrouwtjes op het nest. Als ze met hun vis door de lucht vliegen, maken ze een hoog piepend geluid – alsof ze trots hun maaltijd willen showen.

Het wemelt van de Ospreys en overal waar je kijkt, zie je vogels. We varen naar de achterkant van het meer en keren langzaam terug, terwijl we foto’s maken – misschien iets te veel. De schommelende boot maakt het soms lastig om de vogels goed in beeld te krijgen, maar het levert alsnog prachtige plaatjes op. Na drie uur zijn we weer terug bij onze cabin, waar een warme kop thee ons opwarmt na de frisse boottocht.

Om 11:00 checken we uit en laden de auto in. Maar eerst maken we nog een tussenstop bij de lepelaars. We ontmoeten onze buurvrouw weer, die met haar bootje op pad is. Eerst zijn de vogels wat mak, maar al snel vliegen ze regelmatig naar ons toe. We vullen nóg een geheugenkaart vol met mooie foto’s!

Rond 14:00 vertrekken we richting Davenport, waar onze villa voor de komende 11 nachten wacht. Onderweg proberen Hies en ik aan tijdreizen te doen (lees: dutjes), wat ons toch zo’n 40 minuten lukt. Vlak voor de villa stuiten we op druk verkeer en de spanning stijgt – we kunnen niet wachten om aan te komen.

Eenmaal daar checken we in bij het hoofdgebouw en vinden we ons huis. Het is prachtig! Maar dan… een luid gepiep! Terwijl Willem de deur naar het zwembad opent, gaat een alarm af. We proberen van alles om het geluid te stoppen, met in ons achterhoofd het beeld van sirenes die straks politie, brandweer en ambulance naar ons sturen.

Snel log ik in op de wifi en neem contact op met Caroline in Nederland. Gelukkig is ze nog wakker en legt ze uit dat het alarm bedoeld is om kinderen en ouderen te beschermen tegen het zwembad. Tja, dat laatste hebben we wel bij ons… Sorry, Caroline!

Nadat de rust is teruggekeerd, starten we met de huishoudelijke taken. Willem en Bas gaan boodschappen doen, terwijl Hies en ik de koffers uitpakken en de wasmachine aanzetten. Tijdens dit proces begeeft de slipper van Hies het, dus zodra de heren terug zijn, gaan ze samen met Hies op jacht naar nieuwe slippers.

Ondertussen maak ik alvast het avondeten klaar: een simpele maar lekkere maaltijd van spaghetti, gehakt en saus. We genieten ervan buiten, ondanks de frisse 19 graden. Daarna gaan we productief verder: luchtbedden worden opgeblazen, foto’s geback-upt en de rest van de was gedaan.

Om 22:00 gaat bij iedereen het licht uit. Wat een dag vol indrukken en een frisse start in onze prachtige villa!